'යොන් මැරිල්ල ' පැරණි ජන ක්‍රීඩාවකි. ගෘහස්ථ ක්‍රීඩාවක් වූ මෙහි පාර්ශවයන් දෙකකි. එකිනෙකට වෙනස් ගල්කැට හෝ ඇටවර්ග දෙවර්ගයක් ක්‍රීඩාවේ ඉත්තන් වශයෙන් ප්‍රයෝජනයට ගනියි. ඒවා ඉත්තන් වේ. එක් පාර්ශ්වයකට ඉත්තන් 11 බැගින් ක්‍රීඩාව සඳහා සම්පූර්ණ ඉත්තන් 22කි .සම්පූර්ණ ඉත්තන් ගණන එක් කණ්ඩායමක ඉත්තෙකුට පසුව තවත් එකක් ලෙස වෘතාකාරව ගෙබිම අතුරයි. දැන් ක්‍රීඩාව ඇරඹෙයි. මුලින්ම අවස්තාව හිමිකරගන්නා පාර්ශවයට තම වෘත්තයේ ඕනෑම තැනක සිට අරඹන ආකාරයට අරඹා වාමාවර්තව නමය දක්වා ගණන් කොට තම විරුද්ධ පාර්ශවයේ ඉත්තෙක් පෙතෙන් ඉවත් කළ හැකිය. මේ ආකාරයට සෑම නවවෙනි ඉත්තාම පෙතින් ඉවත් කළ යුතු අතර නවවැන්නා වශයෙන් තමන්ගේ ඉත්තෙක්ම පැමිණි මොහොතක එම ඉත්තා ද පෙතෙන් ඉවත් කරමින් තමන්ගේ ඇදීමේ වාරය අනෙක් පාර්ශවයට පවරා දිය යුතු ය. මෙය ක්‍රීඩාවේ සාරාංශික ක්‍රියාවලිය පමණක් වෙයි.
මෙම ජනක්‍රීඩාවේ සම්භවය පිළිබදව අපූර්ව කතා පුවතක් ජනප්‍රවාදයේ දැක්වෙයි. සිංහල නැව්පතියෙක් තම නැව සමඟ යාත්‍රා කරමින් සිටියදී දරුණු කුණාටුවකට හසුවෙයි. ඔහු තමන් දන්නා ප්‍රතිකර්ම යොදමින් නැව් බේරාගැනීමට උත්සාහ දැරුවේය. නැවේ බර අඩුකිරීම යහපත් ප්‍රතිපල ගෙන දේවියැයි බලාපොරොත්තු වෙමින් ගෙන යමින් තිබූ බඩු භාණ්ඩ මුහුදට හෙලූ මුත් එය ප්‍රමාණවත් නොවීය. අවසානයේ නැව්පතියා නොහොත් කැප්ටන් තීරණය කරනු ලැබූයේ නැවේ සිටි කාර්‍ය මණ්ඩලයෙන් අඩක් මුහුදට හෙළා හෝ නැව බේරා ගන්නටයි. එහෙත් කිසිවෙක් ස්වෙච්ජාවෙන් ඒ සඳහා ඉදිරිපත් නොවූ කළ අහඹු ලෙස ඒ පිරිස තෝරා ගන්නට නැව්පතියා තීරණය කළේය. නැවේ සිංහල හා මුස්ලිම් හෙවත් යෝනකයන් සම සමව සිටි අතර නැව්පතියා අපේ හිතවත් සමහර බ්ලොග් කරුවන් මෙන් ජාතිමාමක සිංහලයෙක් විය. එමෙන්ම උසස් ගණිත දැනුමක්ද තිබූ නැව්පතියා නාවිකයන් සියලු දෙනා කැදවා වෘත්තාකාරව පෙළ ගස්වා (මේ පෙළ ගැස්වීම කරනු ලැබ ඇත්තේ ඔහුට අවශ්‍යය පරිදිය. ) තත්වය පැහැදිලි කර දී තමන් විසින් ගණන් කිරීම ආරම්භ කර නව වැන්නා මුහුදට හෙළන බවද දැනුම් දුන්නේය. මෙය අහඹු තෝරා ගැනීමක් වග නාවිකයන්ට අනුමාන කිරීමට ඉඩකඩ ලබා දුන්නද නැව්පතියාට මුහුදට හෙළන මිනිසුන් කවුරුන්ද යන්න ගැන පූර්ව සැලසුමක් තිබුණේය. එය පැහැදිලි වූයේ නැවේ හුන් සියලුම යෝනක හෙවත් මුස්ලිම් නැවියන් අහඹු ලෙස මුහුදට හෙළා අවසන් කළ පසුවය.
මේ ජනප්‍රවාදයෙන් පැහැදිලි වන්නේ දුරාතීතයේ පටන්ම අපට මුස්ලිම් මිනිසුන් සමග ජාතිවාදී බෙදීමක් තිබුණු බවයි. එය ස්වභාවිකය. නමුත් වර්තමානයේ උත්සන්න වෙමින් පවතින මුස්ලිම් විරෝධය එම පූර්වයේ තිබූ සවභාවික තත්වයන් අතික්‍රමණය කරමින් දේශපාලනික හා ආර්තිකමය කාරණාවන්ට සමපාතවෙමින් පවතියි. ආර්ථික කාරණාවන් කෙසේ වෙතත් නැග එන මුස්ලිම් විරෝධය දේශපාලනික කාරණාවක් වශයෙන් සාකච්චාවට ලක්වන්නට ඉඩදීම අතිශයින් භයානක තත්වයක් බව අන්තර්ජාලය හරහා මුස්ලිම් හා ඉසලාම් විරෝධය ප්‍රකට කර්න්නන් තවමත් වටහාගෙන නැති සෙයකි. මක්නිසාද යත් මෙරට තිස් වසරක කාලකණ්නි කාලයකට පාර කපනු ලැබුවේද නියපොත්තෙන් කපන්නට තිබූ සිංහල දෙමළ වාර්ගික ගැටළු ජාතික තලයේ දේශපාලනික කාරණා වශයෙන් සංවාදයට ලක්වෙන්නට ඉඩදී මහජාතියේ ඦන්ද පොකුර බලාපොරොත්තුවෙන් බලලෝභී දේශපාලකයින් ගත් අවස්තාවාදී තීරණ නිසාවෙනි. හොදම උදාහරණය නම් 56 සිංහලය රාජ්‍ය භාෂාව බවට පත් කිරීමයි.
මුස්ලිම් රහස් ත්‍රස්ත සංවිධාන පවතිනවා නම්, ලංකාව තුළ ජිහාඩ් ක්‍රියාකාරකම් සඳහා සූදානමක් තිබේ නම් අප දන්නා තොරතුරු ආරක්ෂක අංශ වලට දැනුම් දීම ඉතාම හොදම පියවරයයි. නැතුව බ්ලොග් පිටු හරහා හෝ මුහුණු පොත හරහා මුස්ලිම්වරුන්ට දෝශාරෝපණය කිරීම ගෙදර ගොහින් මුවහමට තඩි බානවා වැනි වැඩකි. එවැනි බ්ලොග් සටහන් සහ ඒවාට ලැබ ඇති ප්‍රතිචාර ගණනාවක් මා කියවා ඇති අතර ලැබුණු එකම ප්‍රතිපලය නම් බ්ලොග් කරුවාගේ හිට්ස් සහ කොමෙන්ට් ගණන වැඩිවීම පමනැකැයි හඟිමි.
එවැනි බොහෝ බ්ලොග් සටහන් වලින් දක්වා තිබූ මැසිවිල්ලක් බඳු පැමිණිල්ලක් වූයේ සිංහල ජනගණයට සාපේක්ෂව මුස්ලිම් ජනගහණය වඩාත් වේගයෙන් වර්ධනය වී ඇති බවය. නමුත් සොයා බැලිමේදී දැනගත හැකී වූයේ එම කාරණාවන්ද තේ කෝප්පයේ කිඹුලන් දකින්නට ගත් වෑයමක් බවයි.
ජනවර්ගය --සිංහල දෙමළ යෝනක
1901 65.4% 26.7% 6.4%
1971 72.0% 11.2% 6.7%
1981 74.0% 12.07% 7.0%
2012 74.09% 11.2% 9.02%
බැලූ බැල්මට මුස්ලිම් ජනගහනයේ වර්ධනයක් පෙන්නුම් කර තිබුණද එය ඔවුන් අත්පත් කරගෙන තිබෙන්නේ සිංහල අවකාශයේ ඉඩ ඇල්ලීමෙන් නොව ජනගහණ වේගය අඩුවූ දෙමළ ජනගහණයේ ඉඩකඩ අල්ලා ගැනීමෙන් බැව් නිරීක්ෂණය කළ හැකියි.
හලාල් සහතිකය පිළිබදව කතාවද මුස්ලිම් විරෝධයට උන්නතිය සපයන තවත් කාරණාවක් බවට පත්ව තිබෙයි . හලාල් පිළිබදව නම් ගැටළු කිහිපයක් මටත් තිබේ . ඒ බෙදුම්වාදී අදහසකින් නොව හලාල් වෙනුවෙන් අප මිළදී ගන්නා බඩු භාණ්ඩ වලට ගෙවන්නට වන අමතර මිළ පිළිබදවයි. අනෙක් පසින් එය මුස්ලිම්වරුන්ගේ ආගමික ඉගැන්වීමක් සම්බන්ධ කාරණාවක් ද වෙයි. එය මහා සමාජයට කරන බලපෑම අනුව මිස ආගමික විරෝධී හෝ ජාතිවාදී හැගීමෙන් හලාල් වලට විරුද්ධ වීම බුද්ධිමත් කාරණාවක් නොවෙයි. උත්ප්‍රාසාත්මකම කාරණාව වන්නේ ලොකයේ ප්‍රධානතම හලාල් පර්යේෂණාගාරය පිහිටුවා තිබෙන්නේ බෞද්ධයන් 95% ක් වාසය කරන තායිලන්තයේ,එහි අග්‍රාමාතයවරයාගේ යටතේම පිහිටවූ දෙපාර්තමේන්තුවක වීමයි.
බ්ලොග් ලියන්නේ කිසියම් දැනුවත් භාවයකින් යුක්ත පුද්ගලයන් බැව් මාගේ පෞද්ගලික විශ්වාසයයි. එවැනි දැනුවත් සමාජ කොටස් විසින් කළ යුතු නිවරදි කාර්‍යය වන්නේ සමාජයේ පවතින පසුගාමී අගතීන් පරාජය කිරීමට කටයුතු කිරීමත්, එම අගතීන් නිසා වෙනත් සමාජ කණ්ඩායමක් තුල හෝ ප්‍රජා කොටසක් තුළ එවැනිම ආකාරයේ අගතිගාමී අදහස් වර්ධනය වීමට පිටුබලය සැපයෙන කටයුතු වලට බාධා කිරීමයි.එලෙස වැරදි අගතිගාමී අදහස් මගින් ජනමනස අවුල් කොට බෞද්ධයන් හා ඉස්ලාම් බැතිමතුන් අතර මෙන්ම සිංහලයන් සහ මුස්ලිමුන් අතර හෝ ආතතීන් සැකයන් වෛරයන් ඇවිළීමට හැකි ඉඩකඩ පරාජය කළ යුතුවෙයි.
බහුතරය අපි යැයි කියමින් තනිචූන් සොමියක ගිලී සිටීම ඔබටවත් රටටවත් වැඩදායී කාරණාවක් නොවේ.සිඳු විය යුත්තේ මෙන්ම අප උත්සාහ දැරිය යුත්තේ මානවීය ගුණ්යෙන් යුක්ත බුද්ධිමත්, නිර්මාණශීලී මිනිසුන් සමූහයක් බහුතරය බවට බහුතර ප්‍රජාව බවට පත්කරගැනීම වෙනුවෙනි.එසේ නොමැතිව හම්බයන් සමූල ඝාතනය කොට මෙය සිහලයන්ගේ රට බවට පත් කිරීමට නොවේ. එවැනි උත්සාහයන් අප අතීතයේදීත් ගෙන තිබූ අතර එඉතිහාසිකව ඒවා පරාජයටද පත්විය. උදාහරණය තිස් අවුරුදු යුද්ධයයි. එය රටක් වශයෙන් අප ලැබූ ජයග්‍රහණයක්ද? එම නිසා ඉතිහාසයේ අප විසින් කරනු ලැබූ වැරදි නැවතත් කිරීමට ජනසමාජය පොළඹවන උත්සාහයන් ලත් තැනම ලොප් කිරීමට ඔබ මම මෙන්ම අප සියල්ලන්ම උත්සාහයන් දැරිය යුතුය.
