ලොරීලායි, අප මුග්ධයන් නොවන්නෙද ?

ස්කෝර්පියන්ස් හි උන්මාදනීය මුවහත් හඬ වූ 'ක්ලාවූස් මයීන්' ඔවුන්ගේ ලෝරිලායි.. ගීතයේ මෙසේ ගයයි. 

what kind of fool was i

මා කොයි තරම් නම් මුග්ධයෙක්ද ?

තමන් හදවතින්ම විශ්වාස කළ ,බලාපොරොත්තු තැබූ ප්‍රේමිය තම විශ්වාසයන් බලාපොරොත්තු සහ අපේක්ශාවන් කෲර සහ නිර්දය ආකාරයෙන් ඉවතලූ විට පෙම්බරයකුගේ හද පෙළන  වේදනාබර ස්වරය ඒ වචන තුළ ගැබ්ව තිබේ. 

වර්තමාන ශ්‍රී ලාංකික පොදුජන සමාජයේ හදවතටද උක්ත වියෝග අනුප්‍රකාශය මේ අයුරින් සමානුපාතික කොට ගත හැකිය .

අප කොයි තරම් නම් මුග්ධයන් රංචුවක්ද ?

මේ පශ්චත්තාපය අන්කවරකුවත් අරභයා නොව තමන් හදවතින්ම විශ්වාස කළ ,බලාපොරොත්තු තැබූ ආඩම්බරකාර තාත්තා ගැනයි. 

බ්‍රිතාන්‍යයන් බලෙන් අපවෙත පටවා ගියා යැයි කියන තත් දේශපාලන ක්‍රමය තුළ එතෙක් මෙතෙක් පහළ වූ ජනප්‍රියම ජනනායකයා මහින්ද බැව් කීම අතිශයෝක්තියක් නොවේ. රෙද්ද බැනියම ඇද කුරහන් සාටකය පටලා ගත් මේ ජන නායකයාට තමන්ගේ ජීවන අරගලයන් හි තැවුරුණු වචනයෙන් විස්තර කළ නොහැකි කම්කටොළුදායි වේදනාවන් සංතාපයන් සහ වෙහෙසකරතාවයන් සැබෑ ලෙසින්ම වටහා ගැනීමේ හැකියාවක් ඇතැයි ඈත ගම්දනව්වල අහිංසක ගැමියන්ගේ පටන් ධනවාදීන් විසින් ලුම්පන් පංතියට වර්ගකරන්නාවූ මුඩුක්කු වැසියන් දක්වාම විශ්වාස කළේය. 

එහෙත් අද සිදුවී ඇත්තේ කුමක්ද ?

ඒ රෙද්ද බැනියම සහ සාටකයට අනාවරණය නොවූ වැඩවසම් වාදී ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ මාදිලියේ  උන්නතිකාමී පෞරුෂයක් ක්‍රමයෙන් අනාවරණය වීමට පටන්ගෙන එහි කූට්ප්‍රාප්තියට ළං වෙමින් සිටීමයි. 

ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය- මහින්ද සහ ලංකාව 

ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ විසින් වැරදියට උච්චාරණය කරන 'ප්‍රජාචන්ත්‍රවාදය' යනු කුමක්ද ?එහි සරල අදහස නම් බහුතරයේ සාතිශය  කැමැත්තයි. අරුණි සපීරෝ විසින් උත්කර්ෂයට නංවන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ඇරඹෙන්නේම සුළුතරයේ උවමනාවන් යටපත් කොට දමමිනි. සුළුතරයට සිදුවන්නේ සාධාරණයක්ද? මෙම අයුක්ති සහගත දේශපාලන ක්‍රමයේ ආරම්භයේ පටන්ම ලංකාව දේශපාලනික, ආර්ථික සහ සමාජ සංස්කෘතික වශයෙන් පහතට ඇද වැටුනු බැව් පිළිගත යුතු යථාර්තයකි . මක්නිසාද යත් බහුතරයේ කැමැත්ත වශයෙන් මුල පටන්ම අර්ථ ගැන්වූයේ වැඩවසම් වාදී රදළ නායකයන් විසින් සාමාන්‍ය ජනයා මත බලයෙන් ආරොපණය කල ව්‍යාජ කඩතුරාව වීමයි. පොදුජන සමාජයේ ආධ්‍යාත්මය ඉල්ලා සිටිනු ලැබූ ආර්ථ්ක දේශපාලනික.නිදහස කවර කලෙකවත් ලැබුණේ නැති හෙයිනි .

.අපට බ්‍රිතාන්‍යන්ගෙන් උරුමවූයේ 'නියම වයින්' නොවේ. නොඑසේ නම් මෙහි ස්ථාපිත වූයේ සුද්දන්ගේ ශුද්ධ ප්‍රජාත්න්ත්‍රවාදය නොවේ. අපගේ  ජාතියේ ගැලවුම්කාරයන් යැයි කියාගත් රදළ නායකයන් සුද්දන්ගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට අති විස්මයාකාර ලෙසින් ඔවුන්ගේ අනාගත වැඩවසම් පැවැත්ම තහවුරු වන ආකාරයෙන් මෙරට වැඩවසම් ක්‍රමයේ ලක්ෂණ මිශ්‍ර කරමින් නියම ගහේ බඩු මාදිලියේ 'ප්‍රජචන්ත්‍රවාදී' ක්‍රමයක් මෙහි පිහිට වූහ. 

ගැටළුව බ්‍රිතාන්‍යයන් අපව යටත් කොට ගැනීම නොව සර්ව සම්පූර්ණ වශයෙන් යටත් කොට නොගැනීමයැයි කවුදෝ කොහේදිදෝ කියා තිබුණු වග පොතක කියෙව්වා මතකය. එය සම්පූර්ණ සත්‍යයකි. එසේ වූවා නම් රෙද්ද බැනියම සහ සාටකය පෙන්වා ඛේදජනක සහ නිර්ලජ්ජ්ජිත ආකාරයෙන් මහජන මතය කොල්ල කෑමට වත්මන් ආණ්ඩුවට නොහැකිවනු ඇත. උන්ට ඕනෑ හැටියට රොටිය පුච්චා ගැනීමට දැන් අවස්ථාව තිබේ. නමුත් සිහිකටයුතු කාරණාව වන්නේ කබල රත්වී රොටිය කරවීමට එක් ඇසිල්ලක පමාවක් ප්‍රමාණවත් වන බවයි. 

ගිනි සිසිල 

රත්වුනා නම් නිවා ගන්න ,මෙතනින් ගිහින්   කතාව පටන්ගත්තු ස්කෝර්පියන්ස්ලගෙ 'ලොරීලායි 'අහන්න. 

පින්තූරය 

ප්‍රංශ යතාර්ථවාදී සිත්තරෙක් වූ ගුස්තාව් කෝබාර්ට්ගේ ධවල දිගු මේස් පළදින තරුණිය නම් සුප්‍රකට සිතුවමයි. 

(එකිනෙකට නොගැළපෙන -පරස්පර චින්තනයන් සහ ක්‍රියාකාරීත්වයක් සහිත උමතු ආණ්ඩුවක් ගැන ලිවීමට කවර නම් සමානකම්ද ,,?ඒ නිසා ගීතයේත් පින්තූරයේත් පෝස්ටුවේ අන්තර්ගතයේත් නොගැළපීම් ගැන නොසිතන්න.)